De Aanloop
jaren '80

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het VRA-gebouw in de Jan van Eijckstraat, circa 1985. Ga met de muis over de foto.

 

 

De kelder onder het (huidige) Ipabo-gebouw was in de Magister Vocat-tijd in gebruik als fietskelder. Tot 1986!

 

Toen in 1986 de bibliotheek meer ruimte nodig had, bouwde Ir. Peer van Asperen een doorbraak van 'gelijkvloers' naar de kelder, verbonden met een trap. Later werd deze verbinding weer gesloten. (Amsterdam)

 

Het gebouw aan de Van de Veldelaan werd al in 1987 vergroot en verbouwd. Er volgde een feestelijke opening. Voor de uitnodiging daartoe ga je met de muis over de afbeelding.

 

Onderwijs, Gebouwen, Steunstichtingen

Bij het tot stand brengen van de nieuwe Ipabo moesten vele zaken geregeld en dito beslissingen genomen worden. Het ging vooral om de vormgeving van het onderwijs, de keuze voor het Ipabo-gebouw, en het beheer over de gelden waarover de oorspronkelijke besturen beschikten.

Onderwijs

In juni 1987 werd voorzien dat de nieuwe Ipabo van start zou gaan met ongeveer 90 (eerstejaars) studenten. De docenten van de streefformatie gingen aan de gang. Er werden commissies ingesteld voor de:

• ontwikkeling van het curriculum (IWP)
• formulering van de identiteit
• toelating van nieuwe studenten
• opzet en uitwerking van de nascholing
• ontwikkeling van de stage

Heel veel moest tegelijk gebeuren. En het belangrijkste: de docenten die de Ipabo vorm gingen geven, moesten aan elkaar wennen. Verschillende gewoonten, dito 'culturen', andere verhoudingen, andere overtuigingen. En ook lang niet iedereen zag het samengaan zitten. Eén VRA-docente liet zich tevoren ontvallen: "Ik heb helemaal geen zin in een fusie met die katholieken!"

 

Gebouwen

Amsterdam. Lange tijd bleef onzeker in welk van de twee gebouwen de nieuwe Ipabo gehuisvest zou worden. Handhaven van beide gebouwen bleek veel te duur, en dus was de keuze: het VRA-gebouw in de Jan van Eijckstraat óf het KPA-gebouw aan de Jan Tooropstraat. En natuurlijk waren daarbij de personeelsleden van beide scholen niet onbevooroordeeld!

Uiteindelijk moest een commissie van 'wijze mannen' de doorslag geven. De keuze viel op de Jan Tooropstraat met onder meer als argumenten:

• hier waren mogelijke toekomstige uitbreidingen beter te realiseren
• hier werden de onderhoudskosten veel lager ingeschat (onderhoud, verwarming)
• hier was de bereikbaarheid beter; gelegen vlak bij de rondweg, en het werd al duidelijk dat op termijn daadwerkelijk een treinverbinding over de spoordijk aangelegd zou worden met een nabij gelegen station.

Het KPA-gebouw in 1987. De 'bogen' waren al in 1984 neergezet. Onder de centrale, grote boog bevond zich de docentenkamer.

Deze keuze viel vooral bij de VRA-docenten slecht. Men vond dat het gebouw geen karakter had. Roel Kingma vond de buurt hélemaal niks: 'het is geen Amsterdam'!

Het KPA-gebouw dateerde van 1961-1962, de 'bogen' op de derde verdieping waren in 1984 toegevoegd. In 1987 werden kleine aanpassingen gepleegd, met name een vaklokaal didactiek-methodiek, en het creëren van meer ruimte voor de (samengevoegde) bibliotheken. Bibliotheek in de heel vroege Ipabo, 1987. In deze lokaliteit is nu de collegezaal gevestigd (benedenverdieping).

Alkmaar. Het kleine gebouw aan de Van de Veldelaan was groot genoeg om het uiterst beperkt aantal studenten te huisvesten.

Dit gebouw dateerde uit 1968 en huisvestte de Christelijke Opleidingsschool voor Kleuterleidsters (COK). In 1984 kwam de PA 'Da Costa' (uit Santpoort) hierbij waarbij de PC Pabo Alkmaar 'Da Costa' ontstond. In 1987 werd het de Alkmaarse vestiging van de Ipabo ('de lesplaats' genoemd). In 1997 verhuisde de Ipabo naar het gebouw aan de Gabriel Metsulaan 34 en werd het kleine gebouwtje afgebroken, om plaats te maken voor vrijstaande huizen. (Ga met de muis over de foto)

 

Beheersstichtingen

Elk van de drie fuserende schoolbesturen beschikte over een eigen, zelf opgebouwd kapitaal, een reservepot waaruit diverse schoolzaken bekostigd konden worden wanneer die niet onder de Rijksbijdrage vielen. Vooral KPA en VRA hadden een eigen kapitaal. De VRA en de DCA voegden hun vermogens samen. Men wilde deze gelden buiten de fusie houden.

Elke denominatie had de eigen gelden ondergebracht in 'Beheersstichtingen'. Deze stonden formeel los van het Ipabo-bestuur. Doel was het ondersteunen van het opleidingsonderwijs van de eigen richting. Vandaar dat ze ook bekend stonden als 'Steunstichtingen'. De besturen hadden statutair het recht op één zetel in het Ipabobestuur. John Verhallen bleek later goed in staat geld 'los te praten' voor tal van 'investeringen' in de 'Ipabo'.