Hensley Ogenia kwam van Curaçao.
Sfeer en Identiteit
Onzekerheden, Afbouw, Einde
De sfeer op Magister Vocat is in het begin van het decennium goed, hoewel de onzekerheden toenemen. Het aantal nieuwe studenten keldert dramatisch, en de fusie met De Voorzienigheid en de KLOS nadert.
In 1983 werd nog een jubileum gehouden ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van Magister Vocat als zelfstandige school (erkend in 1958). Tal van activiteiten werd door de studenten zelf georganiseerd, zoals een grote voettocht door de stad met een thee- en chocola-schenkerij op de Dam.
De OPAS van links naar rechts: Ron Kroon, Ben Willers, Lex van Hamersveld en Gerrit Kramer.
De studenten zijn in het algemeen nauw verbonden met de school. Er komt ook enige diversiteit. Zo is er een viertal iets oudere jongeheren die zichzelf de OPAS noemen (hierboven): de Oudere PA Studenten. Een eindje in de twintig zijnde brengen ze enige én bruikbare levenservaring mee. Ze zijn kritisch, maar positief.
 |
Gerrit Kramer (links) was één van de Oudere P.A. Studenten, de OPAS, een viertal studenten dat op wat latere leeftijd, zo rond de 22, 23 jaar, beginjaren tachtig begon met de studie. Deeltijdse opleidingen bestonden nog niet. Hij was iemand met uitgesproken ideeën, met name inzake democratisering en inspraak en milieugedrag, maar ook 'gezelligheid'. In 'Magistraal', een van de kort bestaande schoolkranten (1981), lezen we: "Op school moet een gemoedelijke sfeer hangen, zeg maar ... een ouwe-jongens-krentenbroodsfeer. In die verwachtingen ben ik niet teleurgesteld." |
Magister heeft in deze jaren al 'allochtonen'. Hensley Ogenia kwam van Curaçao. En er was zelfs een Ierse student: Niall O'Callaghan, die het Nederlands nagenoeg perfect beheerste, een zeer goed student was, en mede opviel door zijn grote motor.
Het onderwijs is nog steeds vakgebonden, enkele vakoverschrijdende initiatieven daargelaten. Zelfs opereerden docenten vak dezelfde vaksectie soms verschillend, zoals binnen pedagogiek. Pedagogiekdocent Georges Fukkink (Voorzienigheid) kwam bij Magister Vocat binnen en werd wat gewantrouwd zoals hij op de bijgaande video vertelt.
Wel geven de studenten duidelijker dan voorheen aan wat ze vinden van de inhoud en de vorm van de lessen. Ze waren ook niet geheel vrij van enige eigenwijsheid. Daarover kan Jan Engelen meepraten.
- Georges Fukkink
- Jan Engelen
- Ineke Peereboom
- X - sluiten
|
Georges over een gesprek over de Identiteit van de Ipabo tussen Jan Engelen en Ad Voorbij. Interview 2007; 1:57 |
Pedagogiekdocent Georges Fukkink kwam rond 1981 van 'De Voorzienigheid' ook op Magister Vocat binnen. Hij trof daar ook een andere cultuur aan, waarin hij als een buitenstaander werd gezien, en ook als een bedreiging, omdat hij 'alles overhoop wilde halen'. Bekend was al dat Georges het onderwijs mede modelmatig benaderde. Niet dat de structuur het onderwijs moest definiëren, maar modelmatig denken zou wel het onderwijs sterk kunnen verbeteren én meer hanteerbaar maken. |
Jan Engelen tijdens het interview Interview 2008; 2:45 (audio) |
Jan Engelen was de godsdienstleraar (catecheet) van De Voorzienigheid. Hij kwam in 1982 naar Magister Vocat als opvolger van de alom gewaardeerde Toon Elsakkers. Jan moest zich verantwoorden tegenover enkele studenten onder leiding van toegevoegd adjunct-directeur Herman Tervoort. Op het bijgaande geluidsfragment vertelt Jan over de verschillende culturen binnen De Voorzienigheid en Magister Vocat en de confrontatie met de studenten. |
|
Interview 2012; 0:34 |
Ineke Peereboom was leerlinge op Magister Vocat van 1971-1974. Daarna studeerde zij op het Conservatorium en kwam in 1983 terug op MV als docente Muziek. Zij maakte hier de laatste klassen mee. Eén daarvan werd bevolkt door 'moeilijke' studenten, die van tijd tot tijd erg 'vrij' waren. Het lesgeven was derhalve niet eenvoudig. Op het Conservatorium werd in deze jaren weinig aan 'didactiek' gedaan en eigenlijk helemaal niet watin dit soort situaties te doen. |
- Ben Willers
- X-sluiten
Ben Willers was student aan Magister Vocat van 1979-1982. Later ging hij deel uitmaken van het bestuur van Magister, en weer later van de Ipabo. Hij heeft zo de talloze veranderingen meegemaakt. Ook zat hij in het bestuur van de 'Steunstichting'. Interview 2011; 0:46 |
Magister Vocat kende een 'platte structuur'. Natuurlijk waren er de instituties: de docentenvergadering, de academieraad met de geledingen voor studenten en docenten, directieoverleg. Er werd ook stevig gediscussieerd, ook binnen de directie. John Verhallen: 'Theo Smits en ik hadden wel eens ruzie, maar dat ging nooit beneden de gordel'.
De beide PA's verschilden in cultuur en sfeer. Magister was opener, kritischer, meer eigenwijs, levendiger. Maar beide deelden toch dezelfde opleiding: die tot onderwijzer. De KLOS had echter een andere achtergrond. Deze was een vrouwenschool (met heel af en toe een jongeman), zachter, zorgzamer, met het jonge kind als focus, minder 'kritisch', minder 'intellectueel'. Het samengaan in een harmonische Pabo, op 1 augustus 1984, zou een grote opgave blijken te zijn. Vooral het vinden van een nieuwe identiteit die recht deed aan alles en allen was een grote opgave.
Op 1 augustus 1984 begon de KPA. En daarmee het begin van het einde voor Magister Vocat.
De meester had geroepen ....
- Laatste echte MV-ers
- Rust zacht
- X -sluiten
De laatste generatie studenten van Magister Vocat startte in 1983/84 en studeerde af in 1986. De laatste twee jaren waren zij de 'afbouw PA' in de nieuwe Pabo (foto). Daarnaast was er een kleine afbouw van De Voorzienigheid en een iets grotere van de KLOS.
In een plechtig-cabareteske voorstelling in de aula droegen de laatste studenten Magister Vocat ten grave (1986). Hier de trieste mededeling van het einde ....