Age Waaksma over dat er veel nieuwe docenten begin jaren 70 kwamen, met verfrissende ideeën.

Ad Voorbij over zijn achtergronden en zijn loopbaan.

Ad Voorbij over hoe je tegen de verhalen in de Bijbel kunt aankijken.

Ad Voorbij over wat de 'oersymbolen' inhouden.

Ad Voorbij over hoe zijn ideeén werden ontvangen binnen de protestantse wereld.

Op de CPA werden studiedagen gehouden, waar godsdienstonderwijs ook aan de orde was.

Klik voor een artikel uit het studiemateriaal uit 1979.

Ad Voorbij over de reacties van de studenten op zijn ideeën en zienswije op de Bijbelverhalen.

Herman Olde vertelt over het vak nederlands hoe hij dat aantrof toen hij aantrad als docent nederlands.

Herman Olde over wet in de jaren 70 als moderne literatuur werd beschoud.

Herman Olde over de samenwerking tussen de collega's op inhoudelijk vlak.

Herman Olde over de begeleiding van de stage door de CPA docenten.

Werden alleen lessen in de eigen vakken door de docenten begeleid of ook in andere vakken?

De hoeken.

• leeshoek met leesboekjes e.d.
• taalhoek met papier, potloden, woordenboeken, tijdschriften, schrijfmachine
• hoek voor wiskundig rekenen.
• hoek voor wereldverkenning,
• kunsthoek, waar kinderen kunnen tekenen en schilderen.
• spelhoek.
• verkleedhoek - toneelruimte - poppenkast - poppenhoek- winkel-
• bouwhoek - zand- en watertafel

Klik op leerhoeken voor meer informatie.

Age Waaksma, adjunct-directeur over de pedagoog Ferry van der Miesen, die het jenaplanonderwijs sterk propageerde.

Studenten konden stage lopen op jenaplanscholen en ze konden gecertificeerd worden voor het jenaplanonderwijs.

Age Waaksma, adjunct-directeur over 'geleide vernieuwing'.

Instituutspractica waarin praktische zaken als 'vertellen' aan de orde kwamen werden gegeven. De relatie met de stage was hierin belangrijk.

Er werd samengewerkt met andere instituten en het was een aanzet tot een soort pabo-onderwijs.

Mario Kramer, pedagogiekdocent aan de CPA, de HPA en de COK over het Project Praktische Pedagogiek, P3 genaamd. Het behelsde niet alleen pedagogiek, maar was vakoverschrijdend.

Dit project ging uit van de Universiteit van Utrecht en werd op een aantal opleidingen uitgevoerd. Ook op de CPA, de HPA en de COK die later in 1984 zouden fuseren.

Het experiment Praktische Vorming

Vanaf 1975 begint het onderwijs aan de CPA te veranderen ten gevolge van de komende wet op het basisonderwijs.
Er waren al aanzetten tot onderwijsvernieuwing. Zo waren er de Jenaplan-ideeën, medewerking aan het project 'geleide vernieuwing' en aan het
Project Praktische Pedagogiek (P3). Ook werd er geparticipeerd binnen een project over individualisering van het onderwijs.
Er werd vervolgens gepoogd om al deze impulsen te bundelen tot één doorbrekende actie, waarin fundamenteel aan de schoolse opzet van de CDA kon worden gesleuteld", wat leidde tot een thema rond praktische aktiviteiten.
Dit thema werd: Praktische Vorming.
De experimenteerdoelen daarvan waren:
- het opzetten, uitvoeren en evalueren van een instituutspraktikum;
- het ontwerpen, uitvoeren en evalueren van een ' instructie begeleidingsmethodiek' voor docenten en mentoren.
Het experiment moest worden uitgevoerd met een aantal stagescholen samen.
De invoering van het instituutspraktikum gaf bij de docenten aanzetten tot hernieuwd doordenken van het eigen vakgebied. Welk deel is in een instituutspraktikum te verpakken? Wat zijn de overeenkomsten met andere vakgebieden? Wat kunnen we als docenten eventueel samen doen?
Voorbeelden van instituutspraktika zijn: vertellen, lesvoorbereiding, kringgesprek, audiovisuele media.

De stagebegeleiding veranderde naar interdisciplinaire teams. Men begeleidt dan niet slechts het eigen vakgebied, maar het gehele proces dat de student doormaakt op de stageschool.
Het gevolg was veel overleg tussen de begeleidende docenten.
Mede hierdoor kwamen er langzamerhand steeds meer samenwerkingsvormen tussen de vakken voor, zoals het zaakvakkenproject, teamteaching rekenen-pedagogiek en expressieprojecten.

(naar: "Het experiment Praktische Vorming" in '99 jaar GKS-CPA' door A.R. Waaksma)

Zie het vereiste 'didactisch gedrag' binnen PV in het 1e studiejaar.

Noot: zaakvakken waren de vakken: Rekenen/wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis, biologie en natuurkunde.

De 'kleur' van de CPA wordt bepaald door de joods-christelijke overlevering, in de Bijbel vervat, zo wordt in stukken van docentenvergaderingen gesteld.
Er wordt aansluiting gevonden bij de ideeën van dr. F. Boerwinkel (auteur van "Inclusief Denken"), die stelt dat het doel van onderwijs en opvoeding is de jonge mens zo te begeleiden dat hij steeds meer bereid is te bepalen waar hij zijn krachten wil inzetten om de algemene kultuuropdracht van de mens op persoonlijke wijze gestalte te geven.
Verder in het scherpen van de kritische zin in wat echt of onecht, waar of onwaar en recht of onrecht is. En hen bereid te maken op te komen voor de verdrukten en ontrechten.
Van wezenlijk belang hierbij is dat de jonge mens opgenomen is in een gemeenschap.
De docentenvergadering van de CPA voegde hieraan toe: 'Een gemeenschap waar Christus centraal staat'.

Zie uitgebreidere informatie in 'Onze P.A. is een C.P.A.''Onze P.A. is een C.P.A.'

De doelen dienen nader uitgewerkt te worden en de achterliggende mens-, maatschappij- en kindvisie helder worden gemaakt. Deze visies zijn bepalend over hoe het onderwijs wordt gegeven, getuige een illustratie die in de vergaderstukken werd gegeven. Zie de illustratie.

Age Waaksma, adjunct - directeur over de vieringen, die steeds meer een maatschappelijker karakter kregen.

Ad Voorbij, docent godsdienst- onderwijs over de vieringen op de CPA.

De vieringen werden steeds maatschappelijker van aard.
Zo kwam Amnesty International aan de orde, die opkomt voor mensen die om politieke of godsdienstige redenen in gevangenissen opgesloten zijn.

Klik op de website om te zien wat deze organisatie inhoudt.