Docenten van de 'kleine vakken' hadden een kleine aanstelling. Zij kwamen op de school om hun lessen te geven, hun 'verbondenheid' met de school was niet groot. Toch probeerde men in deze jaren herhaaldelijk tot samenhang te komen.

De notulen (1975): 'Het onderwijs aan onze school dient primair door het gehele docententeam behartigd te worden. De inhoud, vormgeving en organisatie is een zaak die alle docenten aangaat. In gezamenlijk praten �n handelen zullen we hieraan gestalte moeten geven.'

Gesprekken over dit onderwerp verzanden echter in vaagheden. Docenten vertellen elkaar wat ze doen en wat de redenen daarvoor zijn. Tot een werkelijk samenhangende leerplanontwikkeling komt het echter niet.

Er wordt een wel beleidsplan opgesteld. Adjunct Gerard Kerkhoff wordt met de uitvoering ervan belast. Directeur Hans van der Zwaan wordt steeds meer betrokken bij het 'Pako-overleg' tussen de KLOS en de beide katholieke PA's. Vanaf 1975 wordt het immers steeds duidelijker dat de bestaande opleidingen zullen gaan fuseren tot een nieuwe Pabo.

Het heeft niet zoveel geholpen. In juli 1982 wordt in de docentenvergadering gezegd:

"In toenemende mate is er van binnen en buiten de school ernstige kritiek op onze opleiding. Inhoudelijk samengevat: naar inhoud en vormgeving ergert men zich in hoge mate aan de vaak zwakke en slappe constructie en uitvoering van onze opleiding..... Men rommelt maar wat aan en verdient zijn geld wel erg gemakkelijk, overleg tussen vakken ontbreekt, de stage zit rommelig in elkaar en de stagebezoeken worden te weinig serieus genomen". (notulen juli 1982).

Het bleek feitelijk onmogelijk tot een goede samenhang in het onderwijsaanbod te komen. Te veel autonomie van vakken en hun docenten, en een te zwakke leiding; een directeur die beperkte communicatieve vaardigheden had en opgeslokt werd door de fusieperikelen. Zie hier de oorzaken.

Het streven naar democratisering leefde vooral bij enkele docenten, en minder bij de leerlingen. Men stelde zich vragen als:
"Is democratisering noodzakelijk?"
"Is 'leider' tegenwoordig een vies woord?"
"Als je heel praktisch kijkt naar de gedragingen van onze leerlingen in de kleuterschool, dan zie je niet zelden dat zij een vrij sterk autoritair gedrag vertonen - je zou dit moeten terugspiegelen naar de opleidingsschool."

Er werd een Schoolraad opgericht, maar daar was niet zo veel belangstelling voor. Deze raad werd ook niet erg bevorderd door de schoolleiding en evenmin door de meeste docenten.

Docentenberaad februari 1977: Sommige docenten vragen zich af waarom er zoveel gepraat wordt. "Waar leidt al dat geanalyseer toe?" "Waar dient al dat gepraat van docenten onderling toe? Er gaat dikwijls zo weinig daadkracht van uit. Op de vele bijeenkomsten de laatste jaren werden prachtige eieren gelegd, die een dag later slechts windeieren bleken te zijn."

De inspraak van de leerlingen gaat vaak over 'wereldse zaken': "Op verzoek van de Schoolraad buigt de vergadering (van docenten) zich over de schooltijden. De leerlingen vinden de dagenvaak erg lang en de tijden minder gunstig".

In juni 1978 wordt er gesproken over de applicatiecursus, te beginnen in het schooljaar 1978-1979. Deze had tot doel kleuterleidsters én onvolledig gevoegde onderwijzers bevoegd te maken voor de nieuwe basisschool, d.w.z. lesgeven aan kinderen van 6-12 jaar. Deze cursus besloeg 60 lessen van elk 50 minuten, verdeeld over twee cursusjaren. In het eerste jaar stonden onderwijskundige ontwikkelingen centraal; in het tweede jaar kwamen de vormingsgebieden aan de orde (taal, rekenen/wiskunde, wereldoriëntatie). (Ga met de muis over de foto).

De lessen moesten gegeven worden door docenten van zowel PA als OK. En dat veronderstelde samenwerking. Dat liep lang niet altijd vlekkeloos. Bovendien vonden de kleuterleidsters zich achtergesteld. Zíj moesten wíl de cursus volgen om bevoegd te worden voor de 'lagere school', maar omgekeerd hoefden de onderwijzers géén bijscholing te volgen voor de 'kleuterschool'.

Dit voedde het wantrouwen. Kleuterleidsters en docenten aan de OK voelden zich achtergesteld, ofschoon er de laatste jaren steeds meer docenten van de PA ook enige uren aan de OK gingen geven. Zo werd Kees van Wissen (PA, biologie) in 1981 aangesteld; en Lex Lammen (PA, geschiedenis/maatschappijleer) in 1983.

Vanaf 1980 werd deze cursus gegeven. Edoka staat voor: 'Eenjarige Dag Opleiding Kleuterleidsters A'. Deze cursus was bedoeld voor kleuterleidsters-A, die in één jaar hun B-akte (hoofdleidster) én de akte volledig bevoegd onderwijzer konden halen. Men kon dus twee diploma's halen in een jaar tijd. Ook de Edoka was een activiteit van zowel de KLOS als de PA.

IVB betekent: Integratie Voorbereiding Basisschool. De nieuwe basisschool zou formeel ontstaan in augustus 1985. Het samengaan verliep vaak moeizaam. Er was vanouds heel weinig contact tussen de kleuter- en de lagere scholen. Er werden nu basisschoolkoppels gevormd tussen de beoogde fusiepartners. De personeelsleden van kleuter- en lagere school kwamen samen om onder begeleiding van docenten van zowel PA als KLOS zich zo goed mogelijk voor te bereiden op de toekomstige basisschool.

Hiervoor moesten natuurlijk de docenten van de opleidingsscholen, de PA en de KLOS, worden 'voorgeschoold'. Dat was de IVB-cursus. Docentenkoppels kwamen samen in het Coengebouw (westelijk havengebied) om informatie te krijgen en te bediscussiëren. De onderwijskundige Theo Oudkerk Pool coördineerde, met anderen, deze IVB-cursus. De deelnemers stonden er in het algemeen niet erg positief tegenover. Maar de rijk voorziene lunches maakten veel goed! Men behield een stoffelijke herinnering aan deze cursus: de -dankzij het gebruik van milieuvijandig cadmium- felgele 'studiemap'.
Ondanks de zeer matige IVB, waren de contacten vanuit de opleidingsscholen met de basisschoolkoppels wél zinnig.