In het kort over relatie Kees en Artis en Kees als biologiedocent.
Na zijn diensttijd maakte Kees de keuze Biologie te gaan studeren. Als bijbaantje werkte hij als rondleider bij Artis en was hij vrijwilliger bij het IVN, Instituut voor Natuur- en Milieueducatie.
Toen Kees voor z'n studie op de ringdijk bij de Magister Vocat, plantjes aan het determineren was (waar nu de metro loopt), kwam een (toen nog) schoolbroeder op hem af en vroeg wat hij daar deed. Na dit gesprekje gaf de broeder aan dat hij een baan voor Kees had; ze zochten een opvolger voor Theowald van Leeuwen (de broeder die op de Magister biologie gaf). Theowald was Kees z'n vroegere biologieleraar en een soort peetoom. Theowald (één van de oprichters van het IVN en auteur van het eerste Natuurgidsen boekje) trad namelijk uit de broederorde en moest daarom het veld ruimen als docent. Voelde Kees hier wat voor?
En zo gebeurde het dat de jonge biologiestudent Kees, hard vooruit moest werken om de studenten aan de PA -pedagogische academie - een les voor te blijven niet wetende dat hij meer dan 40 jaar op de Ipabo, les zou geven.
Hij deed dat met volle overgave, vanuit zijn hart en had een docententeam -zeg maar vriendengroep- om zich heen met wie hij allerlei sportieve buitenactiviteiten organiseerde. Denk aan de wadlooptochten, vogeltochten, kanovaar- ,klim- en skiweken. Vooral John Bakker (gymleraar), Cor Kessler (aardrijkskunde), Jan Jobse (neerlandicus) en niet te vergeten Kees z'n amanuensis broeder Monaldus, speelden hierbij een rol. Diverse oud-studenten hielden contact en werden zelfs vrienden voor het leven .
Eind jaren '80 werd hij na fusies, boventallig en werkte Kees enkele jaren als consulent Onderwijs bij het IVN. Gelukkig kon hij daarna weer aansluiten bij de school, maar deze was niet meer hetzelfde. De lessen met planten en dieren in het veld werden ingewisseld voor Natuuroriëntatie binnen een zogeheten BANG-groep (samenwerking van de vakken, biologie, aardrijkskunde, natuurkunde en geschiedenis). Er kwam een open leercentrum waarbij computerprogramma's gerealiseerd werden en er moesten jaarprogramma's en rapporten gemaakt worden om de voortgang van de school zeker te stellen! Ook hierin had Kees 'n grote rol. De pure biologie verdween, maar: 'Wacht maar af', zei kees dan,...alles komt toch wel weer 'ns terug!
Als hij met vervroegd pensioen gaat houdt hij nog een dag in de week om met collega Egbert een GeschiedenisWebsite te maken over de Ipabo en voorgangers. Zij interviewen samen collega's van nu en vroeger en Kees neemt filmpjes op, maakt foto's en plaatst dit alles in de context van de tijd waarin het zich allemaal afspreelt.
Hij heeft een mooi leven gehad en was er ook heel tevreden over. Niet in het minst voor zijn mooie baan waar hij zijn ziel en zaligheid in kon leggen samen met fijne collega's.
eefje van wissen-pinkster
26-11-2020